Osocze krwi
Encyklopedia PWN
osmoregulacja
zdolność organizmu zwierzęcego do utrzymywania na względnie stałym poziomie stężenia osmotycznego osocza krwi;
[gr.-łac.],
polipeptydowy hormon wydzielany przez przytarczyce;
trombina
biochem. proteaza serynowa (hydrolazy peptydów) o wysokiej specyficzności, rozszczepia 4 wiązania arginina–glicyna w fibrynogenie, w określonych sekwencjach aminokwasowych;
[gr.],
wstrząs, szok,
med. zagrażający życiu zespół objawów załamania homeostazy organizmu, występujący z powodu niedostatecznego przepływu krwi przez tkanki i narządy, a w związku z tym niedostateczną podażą tlenu do komórek, ich niedożywienia i usuwania z nich produktów przemiany materii;
aglutynacja
biol. zjawisko skupiania się i zlepiania rozproszonych w środowisku płynnym komórek, np. bakterii, krwinek, pod wpływem aglutynin — ciał zawartych w osoczu krwi;
[łac. agglutino ‘przyklejam’],
fibrynogen
białko włókienkowe z grupy globulin o masie cząsteczkowej 340 kDa, zbudowane z 2 jednakowych podjednostek połączonych wiązaniami disiarczkowymi, przy czym każda podjednostka jest zbudowana z 3 oddzielnych łańcuchów peptydowych (α, β, γ), także spiętych mostkami disiarczkowymi;
[łac.-gr.],
